Verward kindje

Iedereen heeft steeds gedacht
Blijkbaar, dat ik ervan wist
Er werden van mij dingen verwacht
Maar ik heb me vergist

Ik vraag me nog steeds af hoe ik het kon weten
Want het voelde gewoon niet raar
Toen ik dat kindje heb gebeten
Mijn tandjes die deden maar

Hoe het voelde diep in mij
En zoals ik mezelf zag en het leuk vond
Want mijn pootjes draafden heerlijk vrij
Achter de eendjes de vijver rond

En ze zagen me springen door het veld
En heerlijk rollen in het gras
Maar waarom heeft dan niemand me verteld
Dat ik geen hondje was

About Arret Facultatif

https://arretfacultatif.wordpress.com Deze blog is geschreven in twee talen (nederlands-français), door twee opmerkelijke vriendinnen. Wij vertalen elkaar niet, noch corrigeren elkaar, maar vormen samen een complementariteit in woord en beeld. Wij willen graag met onze handen laten geboren worden daar waar u kan van genieten, onder welke vorm dan ook. Poëzie en kleine stukjes uit het leven, maar ook volsagen verzonnen verhalen, hier vindt u het allemaal!
This entry was posted in De kindjescollectie and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s