Category Archives: Tranches de vie

Het besef

Posted on 4 May 2013 by Arret Facultatif

Hij kijkt haar na, met een blik die ik niet weet te definiëren. Grijs haar, afgeleefde ogen, trage bewegingen. Hij is er minstens tachtig denk ik, zij lijkt er een eind zeventig. De vrouw kijkt houterig over haar schouder. Argwaan … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | Leave a comment

Woe-woee!

Posted on 13 April 2013 by Arret Facultatif

We zijn niet onfeilbaar, wanneer we uitleggen hoe het in elkaar zit. Dat bestaan van ons, dat we dag na dag bij elkaar leven. Bijeengeveegde momenten. ‘Woe-woee!’ roep onze eenjarige enthousiast wanneer een zeemeeuw een sierlijke vlucht maakt hoog boven … Continue reading →

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , | 3 Comments

De bron

Posted on 28 August 2012 by Arret Facultatif

Vol bewondering loopt hij naar de bron: daar waar het heldere water aan de grond ontspruit. Hij kan nooit genoeg krijgen van de aanblik van dat eeuwig stromende water dat altijd ter onzer beschikking staat als we dorst hebben, als mens … Continue reading →

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 5 Comments

Waarom?

Posted on 19 August 2012 by Arret Facultatif

‘Waarom?’ Op handjes en knietjes kruipt hij voort, zonder te letten op het woord dat de grote broer zo vaak herhaalt. Er bestaat geen ja. Er bestaat geen nee. Hij zegt alleen. ‘Waarom?’ De vragende ogen kijken me aan, meer … Continue reading →

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , , | 6 Comments

Teruggebracht

Posted on 12 August 2012 by Arret Facultatif

Het was zo vreemd, ineens. Dat ik hen allen opwachtte. Vader, zoon en de kleinste zoon. Mijn drie mannen werden teruggevoerd naar mij. De zorgende. Na een kleine ingreep. Niets bijzonders. Alleen maar het slapen was diep en verder. Maar … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , | 2 Comments

De kunst van het herhalen

Posted on 18 July 2012 by Arret Facultatif

Uiterst getalenteerd wordt men van herhaling. Vandaag vierde ik dan ook mijn duizendste gesprek over het weer en voor het eerst in mijn leven verliep het zonder enige schroom of aarzeling. Op een dag heb ik het helemaal onder de … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 3 Comments

In ieders daglicht

Posted on 14 July 2012 by Arret Facultatif

Heel vroeg ‘s ochtends, wanneer het licht nog breekbaar is en slechts met omzichtigheid de lucht vervult van haar belofte tot een nieuwe dag, is hij al wakker. Hij staat wachtend rechtop in zijn bedje, de kleine handjes rond de randen geklemd, … Continue reading →

Posted in Photo, Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , | 2 Comments

Wat is het probleem?

Posted on 31 May 2012 by Arret Facultatif

Zo lang is het geleden, dat ik de bus heb genomen, dat ik de dagen niet meer kan tellen sinds ik het laatst door dat smalle gangpad liep. Daarom is het ook dat ik me met een onzekerheid voortbeweeg, die … Continue reading →

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , | Leave a comment

Bedien u rijkelijk van het geluk, er is nog wat over.

Posted on 25 May 2012 by Arret Facultatif

Op de mooiste momenten van ons leven. Willen we niet huilen. Een tweede zoon wordt geboren en het ondenkbare blijkt mogelijk, met een evidentie waarvan men zich afvraagt waarom iemand er zich ooit de geringste vraag bij heeft gesteld. Een … Continue reading →

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , | 3 Comments

Missen is niet gemakkelijk.

Posted on 19 May 2012 by Arret Facultatif

De oudste zoon is een schat van een jongen en zijn aanwezigheid vult elke ruimte die hij betreedt met een bekoring waar men zich als ouder alleen maar over kan verheugen, in een buitensporige vorm van liefde en trots. De laatste … Continue reading →

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 1 Comment