Tag Archives: tranche de vie

Het besef

Hij kijkt haar na, met een blik die ik niet weet te definiëren. Grijs haar, afgeleefde ogen, trage bewegingen. Hij is er minstens tachtig denk ik, zij lijkt er een eind zeventig. De vrouw kijkt houterig over haar schouder. Argwaan … Continue reading

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | Leave a comment

Woe-woee!

We zijn niet onfeilbaar, wanneer we uitleggen hoe het in elkaar zit. Dat bestaan van ons, dat we dag na dag bij elkaar leven. Bijeengeveegde momenten. ‘Woe-woee!’ roep onze eenjarige enthousiast wanneer een zeemeeuw een sierlijke vlucht maakt hoog boven … Continue reading

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , | 3 Comments

Waarom?

‘Waarom?’ Op handjes en knietjes kruipt hij voort, zonder te letten op het woord dat de grote broer zo vaak herhaalt. Er bestaat geen ja. Er bestaat geen nee. Hij zegt alleen. ‘Waarom?’ De vragende ogen kijken me aan, meer … Continue reading

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , , | 6 Comments

De kunst van het herhalen

Uiterst getalenteerd wordt men van herhaling. Vandaag vierde ik dan ook mijn duizendste gesprek over het weer en voor het eerst in mijn leven verliep het zonder enige schroom of aarzeling. Op een dag heb ik het helemaal onder de … Continue reading

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 3 Comments

In ieders daglicht

Heel vroeg ‘s ochtends, wanneer het licht nog breekbaar is en slechts met omzichtigheid de lucht vervult van haar belofte tot een nieuwe dag, is hij al wakker. Hij staat wachtend rechtop in zijn bedje, de kleine handjes rond de randen geklemd, … Continue reading

Posted in Photo, Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , | 2 Comments

Wat is het probleem?

Zo lang is het geleden, dat ik de bus heb genomen, dat ik de dagen niet meer kan tellen sinds ik het laatst door dat smalle gangpad liep. Daarom is het ook dat ik me met een onzekerheid voortbeweeg, die … Continue reading

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , | Leave a comment

Missen is niet gemakkelijk.

De oudste zoon is een schat van een jongen en zijn aanwezigheid vult elke ruimte die hij betreedt met een bekoring waar men zich als ouder alleen maar over kan verheugen, in een buitensporige vorm van liefde en trots. De laatste … Continue reading

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 1 Comment

De wijze boom

Het is zo ver. Hij praat nu met bomen. Zijn oor legt hij te luisteren tegen een groot uitgevallen kamerplant, die indruk heeft gemaakt met zijn robuuste stam, en zijn ogen knipperen van ontzag bij het gefluister van wat hij de … Continue reading

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , , | 2 Comments

Kruipend diertje

Het kleine donzige diertje kruipt voort, met één pootje naar zijn toekomst gericht en de rest van het lijfje volgend in een vreemde duwbeweging. Het heeft iets aandoenlijks, hoe het hele lijfje zich strekt en plooit en weer strekt, met … Continue reading

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , | 2 Comments

Vreemde dromenland

Het had een vreemde indruk op hem nagelaten. Want het is slechts sinds kort dat hij begint te vatten wat dromen eigenlijk zijn, en wat werkelijkheid. Soms loopt het allemaal nog door elkaar en zoeken we samen naar de lijn, … Continue reading

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 5 Comments