Tag Archives: proza

De bron

Posted on 28 August 2012 by Arret Facultatif

Vol bewondering loopt hij naar de bron: daar waar het heldere water aan de grond ontspruit. Hij kan nooit genoeg krijgen van de aanblik van dat eeuwig stromende water dat altijd ter onzer beschikking staat als we dorst hebben, als mens … Continue reading →

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 5 Comments

Waarom?

Posted on 19 August 2012 by Arret Facultatif

‘Waarom?’ Op handjes en knietjes kruipt hij voort, zonder te letten op het woord dat de grote broer zo vaak herhaalt. Er bestaat geen ja. Er bestaat geen nee. Hij zegt alleen. ‘Waarom?’ De vragende ogen kijken me aan, meer … Continue reading →

Posted in Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , , | 6 Comments

De kunst van het herhalen

Posted on 18 July 2012 by Arret Facultatif

Uiterst getalenteerd wordt men van herhaling. Vandaag vierde ik dan ook mijn duizendste gesprek over het weer en voor het eerst in mijn leven verliep het zonder enige schroom of aarzeling. Op een dag heb ik het helemaal onder de … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 3 Comments

Missen is niet gemakkelijk.

Posted on 19 May 2012 by Arret Facultatif

De oudste zoon is een schat van een jongen en zijn aanwezigheid vult elke ruimte die hij betreedt met een bekoring waar men zich als ouder alleen maar over kan verheugen, in een buitensporige vorm van liefde en trots. De laatste … Continue reading →

Posted in Photo, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , | 1 Comment

Gevangen in mij

Posted on 18 May 2012 by Arret Facultatif

O help mij! Ik ben een gijzelaar. Geboren in een lichaam dat niet het mijne is. Gedwongen te leven met mezelf, die andere, die zich niet kenbaar aan me wil maken. Mijn handen geklemd , dag na dag, rond de tralies … Continue reading →

Posted in Photo, Proza | Tagged , , , , , , , , | 1 Comment

Het tragische randverschijnsel der dwergkabouter

Posted on 12 May 2012 by Arret Facultatif

Er zijn zeer verdrietige dingen op deze aarde. Zoiets waarbij men spontaan begint te huilen, wanneer het onderwerp voorzichtig wordt aangesneden. Ik moest even slikken, toen onlangs een onbekende vrouw aan het busstation me vertelde over haar doodgevroren kat. En … Continue reading →

Posted in Photo, Proza | Tagged , , , , , , , | Leave a comment

Het adamskostuum

Posted on 8 May 2012 by Arret Facultatif

‘Goedemiddag mevrouw.’ ‘Middag agent.’ ‘U ziet er belachelijk uit vandaag.’ ‘U ook, als u het mij niet kwalijk neemt. ‘Ik draag een uniform.’ ‘Ik ook.’ Vertwijfeling. Een frons onstaat op het voorhoofd van de agent en trekt zich in een … Continue reading →

Posted in Proza | Tagged , , , , , , , , , | 4 Comments

De dakloze muzikant

Posted on 7 May 2012 by Arret Facultatif

De man doorzocht mijn vuilbak met het vingerspel van een getalenteerde pianist. Mijn ogen bleven hangen op die soepele slanke vingers, die zich muzikaal doorheen mijn etensresten musciceerden, terwijl zijn mondhoek trilde van zichtbare inspanning bij het spelen van zo’n … Continue reading →

Posted in Proza | Tagged , , , , , , , | 1 Comment

De wijze boom

Posted on 5 May 2012 by Arret Facultatif

Het is zo ver. Hij praat nu met bomen. Zijn oor legt hij te luisteren tegen een groot uitgevallen kamerplant, die indruk heeft gemaakt met zijn robuuste stam, en zijn ogen knipperen van ontzag bij het gefluister van wat hij de … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , , | 2 Comments

Kruipend diertje

Posted on 27 April 2012 by Arret Facultatif

Het kleine donzige diertje kruipt voort, met één pootje naar zijn toekomst gericht en de rest van het lijfje volgend in een vreemde duwbeweging. Het heeft iets aandoenlijks, hoe het hele lijfje zich strekt en plooit en weer strekt, met … Continue reading →

Posted in Proza, Tranches de vie | Tagged , , , , , , , , | 2 Comments