
Automne depuis deux mois
Et moi je suis encore là
Les feuilles ont compris
Elles sont mortes…
Et moi je suis encore là
Seule de mon espèce
Le froid n’est pas froid
Il viendra la semaine prochaine
Il paraît…
L’écorce de cet arbre
Ne m’est pas nourriture
Le temps de la migration
Mais pour d’autres
Et moi je suis encore là
Jusqu’à la semaine prochaine?
Like this:
Like Loading...
About Arret Facultatif
https://arretfacultatif.wordpress.com
Deze blog is geschreven in twee talen (nederlands-français), door twee opmerkelijke vriendinnen. Wij vertalen elkaar niet, noch corrigeren elkaar, maar vormen samen een complementariteit in woord en beeld. Wij willen graag met onze handen laten geboren worden daar waar u kan van genieten, onder welke vorm dan ook. Poëzie en kleine stukjes uit het leven, maar ook volsagen verzonnen verhalen, hier vindt u het allemaal!
elle fait son cirque l’acrobate 😛
sais pas se quelle faisait là… en tout cas elle ne trouvait pas ses copines! 🙂
Bon weekend!
top celle-ci !
merci!
Solitaire au milieu d’une saison folle, elle est superbe.
Je me demande ce qu’elle est devenue…
Maintenant le froid a décidé d’arriver! 🙂