Dag. Mijn liefste.
Ik hou van jou.
En ik proef de zoete smaak van.
De luxe om dat te mogen.
Vergeten.
Ik ben er voor jou en jij.
Bestaat nog voor slechts voor mij.
Het is de klok die tikt.
Onze minuten van dit leven.
Samen.
We degusteren de rust en stilte.
Die volgt op het getik van elk.
Moment van ons.
De evidentie van wij en.
Van samen en de liefde.
En dan, als de tijd zich keert.
Omwoelt en de minuten nog slechts.
Achteruit tikken.
Zullen we dan lopen? Haasten?
Om te genieten van wat ons.
Nog rest?
We kijken voor ons.
Met de rijkdom van een leven.
Dat ligt naar waar wij kijken met.
Een blik onder einde.
Of dan toch ongekend.
Arrêt Facultatif 